Przemijanie... śmierć...
Nadzieja...
Nie ma nadziei!
Przemijanie... śmierć...
Dla mnie.
Nigdy nie było.
Całe życie karmiłem się złudzeniami.
Szukałem TAJEMNICY.
I znalazłem ją.
Oto ona...
TAJEMNICA.
Nicość...
nicość...
nicość...
Cisza.
(...) nie miał duszy. Oddzielono jego głowę od reszty ciała, by ją uwolnić, ale jej tam nie było.
Nie miał jej nawet wtedy gdy żył...
Zabiła ją samotność.
Płakał, gdy jego wspomnienia umarły.
Gdy sam umarł, cisza zalała wspomnienia po nim.
Z.T. G.B.
30 czerwiec 2009
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz